Menu Zamknij

Histeroskopia

Histeroskopia stanowi jedno z najdokładniejszych badań, które pozwalają ocenić u pacjentki anatomię jamy macicy. W trakcie badania lekarz jest w stanie ocenić nie tylko jej kształt, ale także ujścia jajowodowe czy też śluzówkę. To właśnie histeroskopia stanowi jedno z badań, stosowanych w przypadku niepłodności, a także w celach diagnostyczno-zabiegowych, ponieważ pozwala wykryć ewentualne zmiany wewnątrz jamy macicy, a także dokonać ich usunięcia lub pobrania wycinka śluzówki do szerszej analizy.

Histeroskopia to zabieg, w trakcie którego do jamy macicy wprowadza się histeroskop. To długa rurka, którą wprowadza się od strony pochwy przez szyjkę macicy. Na końcu histeroskopu znajduje się kamera i lampka, pozwalające lekarzowi oglądać nie tylko kanał szyjki macicy, ale także jej jamę. Dzięki temu możliwe jest dokonanie nie tylko kształtu jamy macicy, ale także przyjrzenie się endometrium i ujściom macicznym jajowodu. Badanie histeroskopowe pozwala lekarzowi również na dostrzeżenie ewentualnych zmian, takich jak mięśniaki macicy, znajdujące się w niej zrosty lub polipy.

Przed zapisaniem się na badanie histeroskopowe lub zabieg związany z wprowadzeniem histeroskopu, pacjentka powinna wykonać zlecone przez lekarza badania. Nie bez znaczenia jest także fakt, w jakiej fazie cyklu znajduje się aktualnie pacjentka. Histeroskopia jest zazwyczaj wykonywana między ostatnim dniem miesiączki a 14 dniem cyklu. Dzięki temu zyskujemy pewność, że zakończyło się już krwawienie i plamienie miesiączkowe. Dodatkowo, tuż przed wykonaniem badania, pacjentka musi być na czczo przez minimum 6 godzin, poprzedzających towarzyszące badaniu znieczulenie. Co niezwykle istotne, pacjentka powinna zjawić się w szpitalu wraz z osobą towarzyszącą, która będzie po zabiegu prowadzić samochód.

Po podaniu pacjentce znieczulenia, lekarz rozpoczyna badanie od odkażenia pola operacyjnego. Następnie bierze do ręki histeroskop i delikatnymi ruchami wprowadza narzędzie do jamy macicy poprzez kanał jej szyjki. Obraz wnętrza macicy, przesyłany przez znajdującą się na końcu histeroskopu kamerę jest przez lekarza obserwowany na ekranie monitora, dzięki czemu obserwuje on w dużym powiększeniu wnętrze jamy macicy. To z kolei pozwala mu dokonać właściwych oględzin oraz dostrzec zmiany patologiczne już na wczesnym etapie i podjąć odpowiednie działania. Samo badanie histeroskopowe trwa od dziesięciu do dwudziestu minut i sprowadza się do oceny kanału szyjki macicy, a także dokonania oceny jamy macicy i ujść macicznych jajowodów u pacjentki. Jeśli istnieje taka konieczność, w trakcie histeroskopii diagnostycznej lekarz dodatkowo może pobrać wycinek tkanki, by poddać go dalszemu badaniu histopatologicznemu.

W trakcie histeroskopii zabiegowej, zwanej też histeroskopią operacyjną, lekarz korzystając z histeroskopu usuwa nieprawidłowe zmiany, wykryte w jamie macicy. Zabieg taki może odbyć się odrębnie lub stanowić rozszerzenie histeroskopii diagnostycznej. Za pomocą histeroskopu usuwane są między innymi zrosty wewnątrzmaciczne, mięśniaki podśluzówkowe oraz polipy endometrialne. Możliwe jest także dokonanie korekcji wrodzonych wad anatomicznych, na przykład usunięcie przegrody macicy.
W trakcie zabiegu, wykorzystując kanał roboczy histeroskopu, lekarz wprowadza do jamy macicy mikronarzędzia, konieczne do przeprowadzenia skutecznie operacji usunięcia patologicznych zmian. Każdorazowo pacjentka przed dokonaniem zabiegu informowana jest o tym, że podczas badania histeroskopowego może okazać się konieczne usunięcie wykrytych nieprawidłowości. Dodatkowo w przypadku pacjentek, które starają się o dziecko, możliwe jest dokonanie podczas histeroskopii tzw. scratchingu endometrium, czyli celowe i kontrolowane zadrapanie w sposób delikatny błony śluzowej macicy. Regenerujące się następnie endometrium sprzyja bowiem implantacji zarodka, ułatwiając zajście w ciążę.

Istnieje szereg wskazań do wykonania histeroskopii. Badanie takie powinny wykonać pacjentki:

  • starające się bez skutku o potomstwo,
  • mające za sobą poronienie,
  • cierpiące na zaburzenia menstruacyjne, na przykład krwawienia pomiędzy miesiączkami,
  • z podejrzeniem zrostów wewnątrzmacicznych,
  • u których wykryto podczas badania USG zmiany patologiczne w śluzówce macicy,
  • cierpiące na wady anatomiczne macicy.

Histeroskopia zazwyczaj dla pacjentek jest badaniem całkowicie bezbolesnym. Mimo to, w trosce o komfort pacjentki, podaje jej się znieczulenie miejscowe w przypadku histeroskopii ambulatoryjnej lub znieczulenie ogólne podawane przez lekarza anestezjologa w przypadku histeroskopii wykonywanej na bloku operacyjnym.

Sugeruje się, by pacjentki nie podejmowały współżycia seksualnego w ciągu pierwszej doby po wykonaniu zabiegu histeroskopii. Konieczne jest także odczekanie, aż ustąpią ewentualne krwawienia po zabiegu, które mogą występować do 7 dni po przeprowadzeniu histeroskopii zabiegowej. Osobną kwestię stanowi wysiłek fizyczny, który jest u pacjentek niewskazany przez pierwsze 2 doby po zabiegu. Zaleca się, by przez kilka dni odpoczywały, pozwalając swojemu organizmowi na całkowitą regenerację.

Jeśli jednak wykonana histeroskopia wiązała się z usunięciem zmiany w jamie macicy, konieczne jest odczekanie, aż zagoi się powstała w trakcie operacji rana. Zazwyczaj regeneracja trwa od 7 do 10 dni, niekiedy dodatkowo lekarz przepisuje globulki dopochwowe, by ułatwić proces oczyszczenia się macicy po przeprowadzonym zabiegu. Dopiero po ustąpieniu takich objawów, jak bóle w okolicy podbrzusza lub krwawienie z pochwy po przeprowadzonej operacji można pomyśleć o powrocie do aktywności seksualnej.