22 120 20 36
Operacje endometriozy
Jednym z problemów, z jakimi pacjentki przychodzą do ginekologa, są nasilone bóle miesiączkowe, bóle podbrzusza czy też ból przy współżyciu. Nierzadko okazuje się, że objawy te wynikają z endometriozy. To przewlekła choroba, z którą zmaga się około 10% kobiet w wieku reprodukcyjnym. W takich przypadkach pacjentka może poddać się operacji usunięcia endometriozy.
Endometrioza jest przewlekłą chorobą, która charakteryzuje się obecnością tkanki podobnej do wyściółki jamy macicy (endometrium) w innych obszarach miednicy, najczęściej w okolicy jajników, jajowodów, na powierzchni otrzewnej lub w mięśniu macicy. Choroba ta bardzo często stanowi przyczynę niepłodności, a dodatkowo sprawia ból nie tylko podczas stosunku, ale także przed i w trakcie miesiączek lub podczas oddawania moczu lub wypróżniania się pacjentki. Leczenie endometriozy pozwala nie tylko pokonać ból i pozbyć się choroby z organizmu, ale także zwiększyć szanse na ciążę.
Wśród objawów endometriozy, będących wskazaniami do jej operacyjnego leczenia, wskazuje się między innymi następujące:
● nasilone bóle podbrzusza,
● ból przy współżyciu,
● utrudnione zajście w ciążę,
● występowanie torbieli endometrialnych jajników.
Przed zabiegiem usunięcia endometriozy lekarz szczegółowo omawia z pacjentką zakres planowanej operacji, wskazując nie tylko na jej przebieg, ale także podkreślając oczekiwane rezultaty i wskazując na możliwe powikłania pozabiegowe. Standardowo przed zabiegiem lekarz przeprowadza wywiad z pacjentką, na podstawie którego może zalecić wykonanie dodatkowych konsultacji specjalistycznych.
W przypadku zakwalifikowania pacjentki do zabiegu, w dniu poprzedzającym operację usunięcia endometriozy powinna stosować dietę lekką, unikając zarazem picia napojów gazowanych i spożywania wzdymających potraw. Ostatni posiłek powinien być spożyty przed godziną 20:00, można natomiast pić wodę lub herbatki nawet do 6 godzin przed zaplanowanym zabiegiem. Dodatkowo rutynowo wykonywane są podstawowe badania krwi oraz badania epidemiologiczne w kierunku HIV, kiły oraz WZW typu B i C. W razie konieczności lekarz może zlecić również zdjęcie klatki piersiowej. Warto, aby pacjentka była zaszczepiona przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B.
Zazwyczaj operację endometriozy przeprowadza się laparoskopowo, w sposób jak najmniej inwazyjny dla pacjentki. Jedynie w wyjątkowych sytuacjach lekarz może podjąć decyzję o operacji drogą laparotomii, czyli otwarcia powłok brzusznych pacjentki. W okresie okołooperacyjnym lekarz może dodatkowo zaproponować leczenie hormonalne. W sytuacji zaawansowanej endometriozy konieczne może okazać się natomiast współdziałanie lekarzy kilku specjalności, np. ginekologa i chirurga.
W zależności od stopnia zaawansowania choroby oraz liczby ognisk, występujących w jamie macicy, zabieg może trwać od kilkudziesięciu minut nawet do kilku godzin. Każdorazowo przeprowadzany jest w znieczuleniu ogólnym. Lekarz wykonujący laparoskopową operację usunięcia endometriozy wykonuje na skórze brzucha cztery niewielkie otwory. To za ich pomocą zostają przez operatorów wprowadzone narzędzia endoskopowe oraz kamera ze światłem, dająca obraz wnętrza ciała pacjentki.
W zależności od stopnia skomplikowania zabiegu usunięcia endometriozy, pacjentka spędza od 2 do 5 dni w szpitalu. Po zabiegu wskazany jest ponadto oszczędzający tryb życia.
