Manometria anorektalna

Badanie manometrii odbytu opiera się na wprowadzeniu do odbytu pacjenta specjalnego cewnika, który wyposażony jest w przetworniki ciśnieniowe. Cewnik ten wyposażony jest w mały balonik, który podczas badania jest pompowany do osiągnięcia odpowiedniej objętości. Działanie to pozwala na zebranie podczas badania danych, które dotyczą odruchów sterujących procesem wypróżnienia. Możliwe jest zarazem uzyskanie komputerowego rozkładu ciśnień w mięśniach, które otaczają odbyt badanego pacjenta – zarówno w fazie relaksacji, skurczu jak i w przypadku parcia.

Podczas badania, wykres ciśnień, które prowadzą do zaciśnięcia, a następnie rozluźnienia mięśni odbytu i odbytnicy, zapisywany jest w manometrze, a następnie poddawany analizie przez lekarza. To precyzyjne badanie umożliwia identyfikację wszelkich nieprawidłowości w funkcjonowaniu zwieraczy.

Podobnie jak inne badania, przeprowadzane w Szpitalu Św. Elżbiety, także manometria odbytu i odbytnicy przeprowadzana jest w  konkretnych przypadkach. Badanie w postaci manometrii anorektalnej jest rozważane przede wszystkim w przypadku pacjentów, u których występują różnorodne objawy, takie jak uporczywe, długotrwałe zaparcia, nietrzymanie stolca i/lub gazów, wypadanie odbytnicy, czy też zachodzi w ich przypadku podejrzenie uszkodzenia zwieraczy np.w wyniku urazu. Dodatkowo, badanie to może być zalecane przed planowanymi zabiegami w obrębie dolnej części przewodu pokarmowego pacjenta, lub też przed planowanym przywróceniem ciągłości przewodu pokarmowego.

Przed badaniem pacjent jest proszony o zsunięcie dolnej części ubrania do kolan. Następnie pacjent kładzie się wygodnie na leżance, leżąc na lewym boku, z podciągniętymi do brzucha kolanami. Aby zminimalizować dyskomfort podczas badania, przed wprowadzeniem cewnika z balonikiem okolica odbytu smarowana jest specjalnym żelem, łagodzącym odczucia pacjenta.

W trakcie badania lekarz instruuje pacjenta, prosząc go odpowiednio o zaciśnięcie zwieraczy, rozluźnienie ich lub podjęcie próby wypchnięcia cewnika podczas parcia. Balonik umieszczony w znajdującym się w ciele pacjenta cewniku jest kilkukrotnie podczas badania pompowany. Pozwala to sprawdzić progi ciśnienia, przy których pacjent odczuwa potrzebę wypróżnienia się oraz pełność jelit. Manometria anorektalna trwa zazwyczaj około 30 minut i jest badaniem dla pacjenta bezbolesnym. Wynik przeprowadzonego badania jest dostępny tuż po jego zakończeniu, omawiany przez lekarza z pacjentem.

Przygotowanie do manometrii anorektalnej jest stosunkowo nieskomplikowane, a pacjent nie musi podejmować skomplikowanych działań ani wykonywać dodatkowych badań. Należy jednak pamiętać o tym, że manometria jest miarodajna u tych pacjentów, w których odbytnicy nie zalegają masy kałowe. Z tego powodu należy powstrzymać się od spożywania posiłków na 2 godziny przed planowaną wizytą w szpitalu. Ponadto zaleca się wykonanie mikrowlewki, np. MELILAX, aby doczyścić odbytnicę. Przed samym badaniem, jeśli zachodzi taka potrzeba, pacjent powinien wypróżnić się oraz zadbać o swoją higienę okolic odbytu.