Operacje przetoki odbytu

Przetoka odbytu to przewlekła choroba zapalna, która jest uciążliwa dla cierpiącego na nią pacjenta. Przetoką określa się wąski kanał, który łączy światło odbytu i znajdującą się w jego okolicy powierzchnię skóry. Powstała infekcja nierzadko zaczyna się niezauważalnie, a sama przetoka odbytu może powstać wskutek tworzącego się w rejonie odbytu ropnia. W niektórych przypadkach wyleczenie zmiany ropnej może nie wystarczyć i konieczne okazuje się operacja przetoki odbytu.

Wśród najczęstszych przyczyn występowania przetoki – podobnie jak w przypadku ropnia – wskazuje się infekcję bakteryjną. Nie bez powodu część lekarzy uważa, że ropień stanowi ostrą fazę choroby, a przetoka przewlekłą, uznając je za objawy tej samej dolegliwości. Istnieje jednak wiele innych przyczyn, które mogą stanowić źródło wystąpienia przetoki odbytniczej. Należą do nich:

• choroba nowotworowa lub prowadzona w celu jej leczenia radioterapia,
• uraz odbytu,
• operacje przeprowadzone w okolicy odbytu,
• obniżona odporność pacjenta,
• zapalenie gruczołów potowych skóry, znajdującej się w okolicy odbytu,
• choroba Leśniowskiego-Crohna,
• ciało obce,
• torbiel włosowa, która rozwija się pomiędzy pośladkami,
• wrzodziejące zapalenie jelita grubego,
• powikłania okołoporodowe.

Wśród głównych objawów, związanych z przetoką okołoodbytniczą, wyróżnia się:

• uczucie wilgoci na skórze przy odbycie,
• nawracające ropnie w okolicy odbytu,
• wyciek ropny z kanału odbytu bądź z niewielkiego otworu w okolicy odbytu,
• problemy z trzymaniem gazów lub stolca,
• świąd i pieczenie w okolicy odbytu.

Ponieważ niezwykle rzadko dochodzi do samowyleczenia przetoki okołoodbytniczej, a leczenie zachowawcze nie przynosi oczekiwanych rezultatów, jedyną skuteczną metodą jest operacja. Przygotowanie do wykonania takiego zabiegu operacyjnego zakłada wykonanie przez pacjenta kilku podstawowych badań. Przede wszystkim konieczne jest zbadanie krwi obwodowej i moczu, a także wykonanie EKG. Lekarz może ponadto zlecić dodatkowe badania. Co ważne, przed samym zabiegiem pacjent powinien pozostać na czczo, a jeśli zażywa na stałe leki – ich dawkowanie w okresie przed planowanym zabiegiem powinno zostać skonsultowane z lekarzem.

Leczenie przetoki odbytu odbywa się w większości przypadków w trybie chirurgii jednego dnia, stosując znieczulenie nadoponowe, czyli tzw. znieczulenie „do krzyża”. W zależności od tego, jak duża jest przetoka i usytuowana w jakim miejscu, lekarz może wybrać jeden z kilku wariantów leczenia zabiegowego. W niektórych przypadkach wystarczy częściowo otworzyć przetokę, a następnie założyć do jej środka gumową taśmę. Inny wariant zakłada wycięcie przetoki w całości lub nacięcie jej i zostawienie otwartej, aż się zagoi. Kolejną możliwością jest wstrzyknięcie do światła przetoki specjalnego preparatu, który ją wypełni.

Podobnie jak w przypadku innych zabiegów, także operacja przetoki wiąże się z szeregiem przeciwwskazań. Jednym z powodów, dla których pacjent może nie zostać zakwalifikowany do zabiegu, jest przeziębienie bądź przebyte niedawno zakażenie wirusowe. Przeciwwskazaniem będzie także ciężki stan ogólny pacjenta, a w szczególności niewyrównane choroby ogólnoustrojowe. W tym przypadku chodzi o takie schorzenia jak: choroba niedokrwienna serca (np. niedawno przebyty zawał serca), niewydolność oddechowa, niewydolność krążenia, nadciśnienie tętnicze lub zaburzenia rytmu serca. Przeciwwskazaniem może być także brak wykonania zleconych przez lekarza badań, koniecznych do podjęcia właściwej decyzji dotyczącej formy zabiegu.